weekend in Titicaca

dag 8 zaterdag 23 mei
om 5 uur in de ochtend kom ik aan in Puno, een stadje aan het meer Titicaca. De busreis was ok, alhoewel ik niet veel heb geslapen. Het zijn voornamelijk toeristen die op deze bussen meereizen en de stoelen zijn comfortabel. We worden netjes opgehaald en naar het reisbureau gebracht waar we even kunnen opfrissen, thee kunnen drinken om warm te worden en ontbijt kunnen krijgen. Om 8 uur worden we naar de haven gebracht waar we aan boord gaan van een boot. Fausto is onze reisgids voor de komende 2 dagen. We varen langzaam de baai uit en gaan naar een drijvend eiland van de Uros mensen. Deze mensen maken zelf land van riet. Ze gebruiken blokken van de wortels van het riet en binden ze aan elkaar vast. Vervolgens leggen ze er nog 3 lagen riet op en tadaaaa, dan hebben ze land. Ze leven er met 4 a 5 families op 1 eilandje en elk eiland heeft z'n eigen president. Dus elk eiland heeft 4 a 5 hutjes van 3 bij 5 en dan nog 1 of 2 aparte keukentjes. Maar alles is gemaakt van riet. Ook de boten worden gemaakt van riet. Maar ze hebben ook gemotoriseerde bootjes voor noodgevallen. We maken een Klein tochtje in de 'mercedes Benz' boot van de president terwijl we worden toegezongen door de overige eilanders: 'vamos a la playa oh oh oh oh'. Wie kent het niet. Ze leven voornamelijk van de vis uit het meer en ze houden wat eenden en andere vogels. Verder zijn ze voornamelijk bezig met het onderhouden van het eiland. De kinderen gaan wel naar school, daar is een apart eiland voor aangelegd. Ze leren voornamelijk rekenen, geschiedenis en de spaanse taal. Hun eigen taal stamt nog van voor het inca tijdperk. Verder is er een roulatie systeem ingesteld voor de toeristen. De presidenten van elk eiland bepalen wie die dag de toeristen ontvangt. Uiteraard hebben ze ook de nodige souvenirs klaarliggen voor de verkoop.
We vervolgen onze boottocht naar het eiland Amantani. Daar worden we ondergebracht bij een familia. We mogen een kijkje nemen in de keuken en zien hoe ze leven. Zelf krijgen we een prima kamer met goede bedden. Er is een badkamer, een douche is aangelegd en een wasbakje en een toilet, maar helaas er is geen stromend wáter. Wellicht komt dat nog in de toekomst. De lunch bestaat uit Quinoa soep en papas met gebakken kaas. Daarna kunnen we even relaxen, bijv op het kiezelstrand. We hebben maar niet gezwommen; veel te koud.
Om 4 uur gaan we naar het centrale plein waar net een feest aan de gang is. Er wordt gesproken, muziek gemaakt en gedanst. En er wordt bepaald wie volgend jaar het feest mag organiseren. Een man heeft zich vrijwillig opgegeven, hij was alleen wel dronken. Fausto de gids sprak de vrouw van de man, maar zij was er absoluut niet blij mee; hoe moeten ze dit ooit gaan betalen. Daar hebben ze dan een jaar de tijd voor om het voor elkaar te krijgen.
We lopen verder naar de ruines van de tempel pachamama en pachapapa. Deze stammen nog uit de tijd van ongeveer 800 BC. De tocht is wel zwaar, want de tempels staan beide op de 2 hoogste punten van het eiland. En het meer zelf ligt al zo hoog. Uiteindelijk hebben we ons ritme te pakken en redden we het nog net op tijd om de ondergaande zon te aanschouwen. De terugweg ging een stuk makkelijker, maar we merken dat het al snel koud wordt. We worden bij het plein opgewacht door onze familia waarna we al snel kunnen aanschuiven bij het avondeten: quinoa soep en rijst met groenten. Daarna hebben we nog even tijd om op het strand de prachtige sterrenhemel te aanschouwen.
Om acht uur worden we in traditionele kleding gehesen, want er is een fiesta. Natuurlijk zijn we ook uitgenodigd om te komen drinken en dansen. Nou ja dansen, het is meer in een kringetje lopen en de polonaise, maar het idee is leuk. Er is muziek en er is bier. Meer heb je niet nodig voor een feestje. Maar na een vroeg vertrek en een lange dag van reizen hebben we het al snel gezien en gaan we terug. Uiteindelijk liggen we om half tien in bed.

dag 9 zondag 24 mei
We worden al vroeg wakker, rond half zeven en we maken ons klaar voor ontbijt en daarna vertrek. Nee, dit keer geen quinoa soep maar quinoa pannekoeken. Ook erg lekker. We vertrekken rond half acht naar het volgende eiland Taquile. Daar bezoeken we een door Unesco erkend textiel bedrijf. De mensen maken alle stoffen en kleding nog met de hand en volgens oude tradities. Ze maken banden met hun tekens van de sterrenhemel. Het zijn vooral de mannen die het naaiwerk doen. De vrouwen maken voornamelijk de stoffen. We krijgen een heerlijke lunch, jawel quinoa soep en als tweede gerecht kun je kiezen voor forel uit het meer. Er zijn maar 7 soorten vissen in het meer waaronder dus de forel. Maar de forel is niet inheems, deze is in het verleden vanuit canada over gekomen en uitgezet in het meer. Ook leeft er een soort kikker die nergens anders ter wereld voorkomt. Ze leven altijd onder water, ze hebben zich namelijk zo aangepast dat ze ademen door hun huid heen, dus ze hoeven geen adem te halen. En ze zijn enorm. Helaas heb ik ze niet kunnen ontdekken. Hun grootste vijand is namelijk de mens, dus ze blijven lekker onder water.
Het meer is echt zo groot, 165 km lang en 62 km breed. ongeveer 60% ligt in Peru en 40% in Bolivia. Ze hebben de grens niet zichtbaar afgebakend. Het meer is ook nog eens 250 meter diep. In Peru zeggen ze dat 'titi' van Peru is en 'caca' van Bolivia. En in Bolivia natuurlijk andersom, maar ze hebben een goede verstandhouding. Vanaf het eiland kunnen we Bolivia zien liggen.
Na de lunch gaan we terug naar de boot, het duurt zeker 3 uur voordat we weer bij Puno zijn. Maar het weer is mooi, heel zonnig, wel een straf briesje en de stoelen op de boot zijn prima. In Puno worden we weer naar het reisbureau Jumbo gebracht, maar we gaan lekker de stad even in voor een koffie. Daarna hebben we nog gegeten en toen was het al snel weer tijd om naar de bus te gaan. Om 10 uur zitten we moe maar voldaan in de bus voor de trip naar Cusco.

dag 10 maandag 25 mei
Ook nu kom ik weer om 5 uur in de ochtend aan. Gelukkig zijn er taxis in overvloed om me naar mi casa te brengen. Ik probeer nog wat te slapen, maar dat lukt niet echt. Ik sta toch maar om half acht op om te ontbijten met de familia. De spaanse les wisselt elke week, de ene week in de ochtend, dan de andere week in de middag. Dus ik heb tijd. Ik ga toch rond 9 uur naar de school om mijn was af te geven. Ik kijk op het rooster en zie dat ik toch ben ingedeeld in de ochtend. Dus ik mis het eerste deel. Na de pauze ben ik er gewoon bij gaan zitten. Eindelijk, we gaan aan de slag met de verleden tijd. Ik heb weer Alfredo als leraar en in het eerste blok Mijhaell. Nu is ook Jimmy, mijn huisgenoot, in de klas erbij. Haylee is gepromoveerd naar een klas hoger. De rest van de groep is hetzelfde gebleven. Jimmy en ik lopen samen terug naar huis voor de lunch; als entrada geen soep maar een soort koude ovenschotel met tonijn, erg lekker! Als hoofdgerecht rijst met hier en daar wat groenten en kip en als toetje banaan met gecondenseerde melk.
Na de lunch praat ik wat met Eliana en uiteindelijk komen we op het onderwerp spelletjes. Eliana speelt graag kaartspelletjes, dus we gaan kaarten. Haar kleindochter Fernanda wordt erbij geroepen en we spelen met z'n drieen 'tres ecaleras'. Een redelijk simpel spelletje en je speelt met fiches. In het begin won ik nog wel, maar daarna heb ik minder geluk. En aan het einde van de ronde wordt er 'afgerekend'. Helaas heb ik niet zoveel kleingeld en ik kom er goed vanaf, ik moet het nog leren dus ik hoef niet te betalen. Ik denk niet dat ik er de volgende keer mee wegkom. Maar het gaat om peanuts, dus ik ben ong 2 soles kwijt, komt neer op 70 cent.
Tegen de avond ga ik nog terug naar school om de was op te halen. Ik heb nog een beetje rond gelopen door de stad en nog een espresso gedronken. Uiteindelijk ben ik zo moe van de reis dat ik om 8 uur weer terug ben en op bed nog even wat studeer en daarna al snel in slaap val.

dag 11 dinsdag 26 mei
Vandaag ben ik weer in m'n normale routine, rond half zeven op, douchen, ontbijten en rond kwart voor acht naar school. De les begint nu met Mijhaell. Het is weer een ander soort les, maar leuk. Dat houdt het wel interessant. We krijgen wel steeds meer huiswerk, dus de middagen moet ik nu wel meer gaan studeren. Dus ook vandaag ga ik weer terug naar mi casa voor de lunch. Na de lunch even bellen met het thuisfront en aan de slag met huiswerk. Ik krijg nu ook toegang tot de computer van Eliana, dus ik kan mooi mijn blog bijwerken. Ik moet ook nog m'n ticket naar Quito regelen, maar het is tegenwoordig niet meer zo makkelijk om te betalen via internet. Ook voor creditcards heb je tegenwoordig een random reader nodig om de betaling te bevestigen. En laat ik die random reader nou net niet hebben meegenomen. Hmmm, toch maar even een mailtje gedropt naar Jeroen.
Vanavond ga ik nog even de stad in. Tijdens de les hebben we afgesproken om in de stad ergens te gaan pokeren. We hebben afgesproken voor de MacD, die heb ik - gelukkig - nog niet gevonden, maar zo moeilijk kan het niet zijn. Maximale inzet is 5 soles, dus het is echt voor de fun. Het wordt wel wat later vandaag, dus dat heb ik maar gemeld bij Eliana, anders wordt ze erg bezorgd. In ieder geval wordt er goed op me gepast.