meer Quito & Mindo

dag 33 woensdag 17 juni 2015
Vanochtend ga ik eerst naar Ecole Idiomas om te horen of er plek is bij de walvissen, en Ja, Vanessa heeft contact gehad. Het is mogelijk.
Ik kan nu mijn laatste weken indelen: 2 weken aan de kust bij Bahia de Caráquez voor een project met behoud van de oorspronkelijke natuur, eventueel aangevuld met het geven van Engelse les op een schooltje voor kinderen. Daarna heb ik een paar dagen om bij te komen in Montañita en dan begin ik dinsdag op het project met de walvissen. De Pacific Whale Foundation is flexibel, zodat ik ruim tijd heb om terug te komen naar Quito, waar ik Jeroen weer zal zien!
Fijn dat het nu vaststaat dus ik kan me de rest van de dagen concentreren op de kinderen van Sinsoluka.
Na de lunch en het tandenpoetsen help ik weer in de klas van Edy. Dit keer is het wat lastiger om de kinderen te helpen. Natuurwetenschappen in het spaans is best wel een uitdaging. Een ander jongetje moet meer te weten komen over het internet en het gebruik ervan, maar dat is wat lastig als je geen computer tot je beschikking hebt. Ook moet hij een tekst van engels naar spaans vertalen met behulp van google translate, maar ja, bij gebrek aan beter, gebruikt hij mij maar als vertaler. Helaas niet de beste optie, maar ik doe mijn best, al komen we niet echt ver. Hopelijk is het morgen wat makkelijker.
Voor het avondeten heeft Guillermo beloofd te gaan koken. Maar eerst gaan Catrina en ik naar de salsalessen om de hoek. We zijn maar met z'n tweeen vandaag en we krijgen les van een meisje die het leuk doet. We leren heel veel pasjes, of eigenlijk combinaties van passen. Ik moet eerlijk toegeven; de heren hebben het bij salsa wat lastiger dan de dames. Voor de dames zijn het veelal dezelfde passen terwijl de heren alle kanten op moeten draaien. Leuk is het wel, vooral de muziek.
Guillermo heeft inderdaad gekookt: gevulde tomaten met papas. Best lekker. Een goede basis voor Ladies night. Dit betekent eigenlijk dat de ladies tot 10 uur gratis naar binnen mogen en gratis cocktails mogen drinken, terwijl de gents wachten tot het 10 uur is. Maar we besluiten gezamenlijk om half elf te gaan. Voor zowel Catrina als Daniëlle is het de laatste ladies night, dus we gaan met een groepje naar Bungalow. Het is erg druk en het duurt even voor we binnen zijn, maar het is goede muziek en we weten een plekje op de dansvloer te veroveren. Om één uur heb ik het wel gezien en ga richting huis, gelukkig maar 5 minuutjes lopen. De rest volgt pas rond half drie.

Dag 34 donderdag 18 juni 2015
Vanochtend doe ik lekker rustig aan en loop ruim op tijd richting het centrum. Ik heb nog tijd om een cafesita te drinken, toch niet de lekkerste koffie, maar ik heb het in ieder geval geprobeerd.
De lunch is vandaag iets met pens, heb ik gehoord. De meeste vrijwilligers laten het aan zich voorbij gaan, ook ik. Het ziet er wel lekker uit, maar het idee alleen al, niet mijn ding.
Na de lunch help ik weer bij Edy, maar bijna niemand heeft huiswerk. Dus bedenkt Edy dan maar dat iedereen een tekst kopieert uit een boek of een tijdschrift. Nou, daar kan ik ze wel bij helpen, in ieder geval door het voor te lezen en aan te wijzen hoe ver ze zijn. De meesten moeten één kantje volschrijven en dat is dan ook precies wat ze doen. Zelfs als ze halverwege de zin zijn, maar het kantje is vol, dan is het klaar. Ze laten het zien aan Edy en die vindt het goed, dus vandaag een makkie voor hun. Maar anderen zijn weer iets serieuzer en kopiëren wel een volledige tekst. Zij zijn dan ook het langste bezig. Om 4 uur moeten ze toch echt stoppen en dat redden ze maar net.
Voor het avondeten gaan ze uit eten, maar ik vandaag maar niet. Uiteindelijk gaan ze pas om 9 uur weg naar de Irish Pub, ben blij dat ik niet meega. Ik lees nog lekker wat en ga op tijd slapen.

Dag 35 vrijdag 19 juni 2015
In de ochtend ga ik alvast op zoek naar een geschikt hotelletje voor als Jeroen komt. Ik heb al wat gezien op internet en check of het inderdaad ok is. Ziet er goed uit, dus ik boek het maar alvast. Ook koop ik nog een extra geheugenkaartje. Ik heb gepland om naar Mindo te gaan van het weekend. En ook de komende projecten verwacht ik nog veel foto's te maken, dus extra geheugen kan nooit kwaad.
Op het menu vandaag staat vis!, want het is vrijdag. Elisa heeft erg haar best gedaan. Het is vrij rustig in het centrum vandaag, maar ik krijg een iets andere taak dan tandenpoetsen. Ik ben vandaag, samen met Teresa, chef Salsa. De kinderen kunnen bij hun maaltijd kiezen uit de smaken aceite, limón, tomate of mostaza. De meeste kinderen beginnen bescheiden met alleen limón, maar uiteindelijk willen ze toch ook aceite én tomate en zelfs ook mostaza. Eén jongetje grijpt de mostaza uit mijn handen en doet heel veel mostaza in zijn soep. Ik moet ingrijpen om de lunch niet te bederven. Soms vragen ze wel meerdere keren. Het is moeilijk om streng te zijn, maar we moeten wel wat over houden voor de kinderen die later komen. Vooral de tomate is erg in trek en is dan ook schoon op aan het einde van de lunch.
Rond kwart voor 2 komt er een hele grote groep met oudere kinderen. Het blijkt dat deze groep, uit Madrid, ook de kinderen komen helpen en daarna met ze gaan spelen. Maar het zijn er zoveel dat er soms wel 2 oudere kinderen bij 1 kindje terechtkomt. Het is wel erg druk in de klas van Edy. Ik was meteen al aangeklampt door een meisje om de tafels van 6, 7, 8 en 9 te doen. Dat lukt me wel, want ik kan al tellen in het spaans. Ze maakt wel gebruik van een spiektabel, maar het gaat erom dat ze het kan gebruiken. Soms haal ik de spiektabel bij haar weg, vindt ze niet leuk, maar na een beetje aanmoediging gaat ze wel nadenken.
Een jonger meisje komt ook naast me zitten, ze heeft geen huiswerk, maar is erg geïnteresseerd in de tafels. Ik vraag haar of ze dat ook wil leren en ze rent weg om papier en pen te halen. Ze begint netjes bij de tafel van twee en maakt wel gebruik van de spiektabel. Zij moet nog leren hoe dat werkt, maar ze heeft het al snel door. En het blaadje moet vol, dus uiteindelijk gaan we door tot de tafel van 13. De tafels van 10 en 11 moet ze van mij zonder spiektabel doen en het lukt haar nog ook. Ze is zelf ook trots en laat het aan profe Edy zien.
Daarna is het tijd voor een feestje. De groep uit Madrid doen de stoelendans met ze en andere spelletjes. Een aantal uit de groep gaat ook een dansvoorstelling geven. En als traktatie geven ze alle kinderen, en de profes een drankje met een cakeje.
Na het feestje loop ik terug met Catrina en Sandra en we halen nog een drankje in Mariscal. Voor het avondeten maken we wat makkelijks, guacemole, die best wel goed lukt en wat pasta met tonijn. Er komen ook 2 nieuwe mensen in het huis: Maren en Nick uit de US die de komende 3 weken in het huis verblijven. Maren komt bij mij op de kamer, ook wel weer gezellig. Ik ga niet al te laat slapen, want morgen ga ik vroeg op pad naar Mindo!

Dag 36 zaterdag 20 juni 2015
Ik heb de bus vn 8:20 naar Mindo, maar vanaf station Ofelia. Het is nog even reizen, maar het gaat gelukkig vlot. De busreis naar Mindo duurt zo'n 2 uurtjes dus om half 11 ben ik er. Mindo is een klein dorp in een jungleachtige omgeving. Ik vind al snel het hostel dat me is aangeraden. Ik ben wel de enige gast, maar de kamers zijn als nieuw en schoon. Aangezien ik in m'n eentje ben is het lastig om een activiteit te boeken. Ziplining heb ik al gedaan, maar canyoning lijkt me wel leuk. Helaas is er geen groep waar ik me bij kan aansluiten, dus ik ga zelf op pad richting de watervallen. De hike ernaartoe is al mooi, en nog best ver. De watervallen bij Nambillo zijn wel echt de moeite waard. Ik had kunnen zwemmen, maar het is bewolkt en het begint zelfs wat te regenen. Rond half vijf ben ik weer terug in Mindo. Ik kan nog wel mee met de nightwalk met Carl(os), een engelsman die zich heeft gevestigd in Mindo. De nightwalk is letterlijk in zijn achtertuin en er zijn heel veel spinnen en wandelende takken te zien. De nachtdiertjes laten zich niet zo gemakkelijk zien helaas, maar het was wel een leuke wandeling.
Om 10 ben ik weer terug in het hotel.

Dag 37 zondag 21 juni 2015
Helaas was het ook niet mogelijk om een Bridwatching tour te boeken, maar ik besluit toch vroeg in de ochtend op pad te gaan. Ik hoor heel veel vogels, maar ze zijn zo snel, dat het lastig is om ze op de foto te zetten. De wandeling zelf is in ieder geval aangenaam, het is droog en zonnig. Om 8 uur ben ik terug voor een heerlijk ontbijt met vers fruit, vers sapje een eitje met toast en lekkere koffie.
Daarna ga ik door naar de vlindertuin, wel weer een eindje lopen, maar dat houdt me bezig. Om 1 uur boek ik nog de chocolade tour bij El Quetzal. Ze laten alle processen van het chocolade maken en we eindigen met een proeverij van chocolade en een heerlijke brownie.
Ik heb pas de bus om 5 uur, dus ik heb ruim de tijd om nog te lunchen; het wordt een hamburger bij Inti Killa met een barbecue saus op basis van chocola, echt lekker! Bij dit stekkie hebben ze kolibri waterbakjes hangen, maar ook nu zijn ze zo snel, op de foto willen ze niet.
De laatste bus naar Mindo zit vol, ik heb gelukkig in de ochtend al een ticket gehaald. Om Quito in te komen is ook erg druk, dus de busreis duurt een uur langer. Ik ben rond 9 weer terug in het huis.

Dag 38 maandag 22 juni 2015
Ook deze week begin ik pas in de middag in het centrum. Dus ook vanochtend weer even rustig aan. Ik breng in ieder geval de was weg en loop weer naar het centrum. Ik ben wel wat vroeger vandaag en Pamela vraagt of ik Freddy kan helpen met het checken van computers die ze hebben binnengekregen. Er zijn wel een hoop oude computers bij, maar juist de oudjes die doen het nog. De nieuwere computers zijn vaak incompleet, dus niet zo 1-2-3 te gebruiken. Om half 1 vindt Freddy het genoeg en gaan we lunchen.
Na de lunch staat er een excursie met de kinderen op het programma. We gaan naar de gevangenis! Een plek waar je niet terecht wil komen, dat wordt nog maar eens benadrukt. Het is een gevangenis die niet meer in gebruik is, maar meer voor rondleidingen bedoeld is. De bewakers en de gevangenen spelen toneel, maar latn heel duidelijk zien wat er allemaal niet mag of waarom mensen in de gevangenis belanden. Ook worden alle kinderen opgedragen om snel door te gangen te gaan naar de volgende ruimte. Sommige kinderen vinden het zelfs wel eng, maar uiteindelijk maken ze ook grapjes, dat doet de spanning wat breken. We hebben nog een rondleiding van een half uur, waarbij ik moet letten op een kleine meid van 5, Aracely, Het komt erop neer dat ik haar de halve gevangenis doorzeul, maar goed, ze is nog zo klein.
Op de terugweg, we gaan net als op de heenweg met z'n allen door de stad, waarbij alle kinderen een touw moeten vasthouden, zodat ze niet gaan dwalen. Het is hilariteit alom, maar iedereen komt weer veilig aan in het centrum.
In de avond is het weer tijd voor cocktails met de nieuwe mensen in het huis. Dit keer is het iets met sinaasappel, maar voor sommigen niet sterk genoeg, dus er gaat nog wat extra rum bij. Daarna halen we nog wat bier en een of ander Ecuadoriaans drankje Zhumir, mierzoet en eigenlijk niet heel erg lekker. In het huis zijn drankspelletjes wel heel erg in trek, en de fles gaat dan ook wel snel leeg. Dus daarna nog op naar de Irish Pub voor wat eten en spelletjes tafelvoetbal.
Lekker begin van de week, maar het hoort erbij, zeg ik maar.

Dag 39 dinsdag 23 juni 2015
Ik heb nog de laatste dingen te regelen met Vanessa bij Ecole Idiomas, de transfer naar het volgende project bijvoorbeeld. Maar Vanessa regelt het allemaal. In de middag weer naar het centrum. Deze week ben ik ingedeeld bij de spelletjes tussen 1 en 2 en daarna bij de klas van Pamela. De kinderen staan al om 10 voor 1 bij de deur van het speelhok en vooral de skippyballen zijn in trek. Daar wordt dan ook regelmatig om gevochten. Maar ook touwtje springen of twister blijft leuk.
In de klas van Pamela zijn de jongste kinderen. Ik kan Aracely helpen met tellen en haar naam schrijven. En Thais mag voornamelijk kleuren. Om 3 uur is het weer tijd voor spelletje voor de kinderen die klaar zijn met hun huiswerk. Je merkt wel dat het bijna vakantie is voor ze; ze hebben steeds minder huiswerk. De dag gaat zo wel erg snel.
We hebben gisteren besloten om te gaan BBQ'en. Guillermo is in charge voor het vlees en ik ontferm me , samen met Nora over groenten en salades. De platanas van Nora zijn erg lekker, maar ook de geïmproviseerde pastesalade is lekker. En ananas, dat hoort er gewoon bij. Het vlees gaat in één homp op de BBQ, maar is perfect gaar.
En gezellig weer met de nieuwe mensen erbij. Ook Catrina is nog 1 dagje terug, maar het is echt haar laatste dag in het vrijwilligershuis. Dus een mooi afscheidsdineetje voor haar.