Puerto Lopez en de walvissen

Dag 60 dinsdag 14 juli 2015
Op naar de walvissen in Puerto Lopez! Ik neem de bus vanuit Montañita naar Puerto Lopez, een uur tot anderhalf uur reizen. Geen idee hoe laat de bus gaat, maar als het goed is zo'n beetje elk half uur. Het duurt even voor de bus eraan komt, maar inderdaad een half uurtje later is er dan een bus naar Puerto Lopez. Bij het busstation in Puerto Lopez word ik opgehaald door iemand van de Pacific Whale Foundation, Wendy, aardige meid uit Colombia. Zij werkt gedurende het walvissenseizoen voor de PWF. We komen aan bij een groot huis waar ik de komende tijd zal verblijven. Ik heb een appartement met keuken op de 2e verdieping voor mezelf. Tevens een mooi uitzicht vanaf het balkon op de tuin.
Ik ontmoet hier ook Cristina Castro, directrice van PWF in Ecuador en alom bekend in Puerto Lopez. Zij is sinds 1997 actief voor PWF in Puerto Lopez. Ontzettend leuke vrouw en erg gastvrij. Mijn programma duurt tot officieel de dinsdag erop, maar ze vindt het geen probleem als ik wat langer blijf.
Ze vraagt of ik vanmiddag al mee wil op een eerste trip whalewatching of dat ik wil uitrusten. Maar de dag is nog jong en van dat ene uurtje reizen ben ik niet moe. Dus ja, ik ga graag mee op een eerste tocht. Cristina en Wendy laten me eerst Puerto Lopez zien en ik heb tijd om even wat boodschappen te doen. Daarna geeft Wendy me wat informatie over de walvissen en de research die de PWF doet.
Om half 2 gaan we naar de pier voor de eerste tocht. Wendy gaat met me mee, gewapend met een camera. We varen mee met de Lobo Marino, die een tocht met toeristen verzorgt. We gaan eerst richting het eiland Solange, en na niet al te lang zien we de eerste walvissen. Echt gaaf om te zien. Volwassen walvissen zijn zo rond de 14 tot 18 meter lang. De vrouwtjes zijn het grootst. De walvissen komen elk jaar langs om via Colombia, Panama, Costa Rica weer terug te reizen naar Antarctica. In Puerto Lopez is vooral paringsgedrag, dus heel veel activiteit van de mannetjes om indruk te maken op de vrouwtjes. Vanmiddag is er niet heel veel activiteit, maar we hebben ze in ieder geval gezien. Na de walvissen is er nog gelegenheid voor snorkelen en dan weer terug naar de haven. In de avond eet ik samen met Wendy en rond negenen weer terug in het huis. Een mooie eerste dag.

Dag 61 woensdag 15 juli 2015
We gaan een lange dag op pad, dat betekent met de boot naar Isla de Plata. In tegenstelling tot gisteren gaat Cristina vandaag de hele dag mee. Wendy en ik gaan in de boot van Palo Santo II en Cristina met een ander meisje in Palo Santo I. Het is een uurtje varen naar Isla de Plata en we hebben vandaag een extra activiteit: Wendy mag vandaag een zeeleeuw vrijlaten. Het zeeleeuwtje is een paar dagen geleden gevonden 2 a 3 uur uit de kust, maar ze had problemen met haar darmen waardoor ze niet meer at. Gelukkig is ze goed opgeknapt in een opvangcentrum en vandaag mag ze weer de zee in. Ze gaat mee op de boot, maar dat is nogal stressvol, dus Wendy vraagt iedereen om rustig te doen. Ook vandaag gaan we weer mee op een `toeristenboot`, de PWF in Ecuador heeft geen eigen boot, dus we gaan mee met Palo Santo Tours. Onderweg stoppen we niet voor walvissen vandaag en nadat we de toeristen op het eiland hebben gebracht gaan we naar een baai in de buurt om de zeeleeuw vrij te laten. Ook voor Wendy is het een eerste keer en de zeeleeuw lijkt niet echt te springen van blijdschap. Maar uiteindelijk, nadat we kooi bijna in het water hebben gelaten, schuift ze toch de zee in. Ogenschijnlijk heel erg happy om weer in zee te zwemmen. Het was bij toeval dat Wendy gevraagd werd om de zeeleeuw vrij te laten, normaal gesproken doet iemand van het opvangcentrum dit werk, maar die kon niet de komende tijd. Wel weten ze dat er nabij het eiland andere zeeleeuwen zijn, dus hopelijk wordt de zeeleeuw, nu genaamd Wendy, goed opgevangen.
En daarna is het tijd om op `walvisjacht` te gaan. Cristina komt ook op onze boot en we gaan de zee op. Ik heb wat aanwijzingen gekregen van wat ik moet doen: heel veel foto's maken, vooral van de 'dorsal fin' en de staart. Vooral de staart is van belang, omdat elke staart uniek is, voor wat betreft de tekening en de markeringen. Aan de hand van de staart kunnen ze de walvissen herkennen. Sinds 1997 hebben ze zo rond 3000 staarten kunnen vastleggen. Aan de dorsal fin' kunnen ze bepalen of het mannetjes of vrouwtjes zijn en in combinatie met de staart zeker vaststellen of het een bekende walvis is of niet.
We komen een 'pod' van 5 walvissen tegen en er is erg veel activiteit. Het vrouwtje voorop en 4 mannetjes erachter aan. De mannetjes vechten om de rang in de 'pod' en uiteindelijk om de gunst van het vrouwtje. De zee is erg ruw, maar het is geweldig mooi om deze groep te volgen. We volgen ze minsten 40 minuten en we hebben veel foto's van dorsal fins en tails. Verder registreren we ook het gedrag van de walvissen.
We hebben 'maar' een uur voor deze extra jacht en moeten dus alweer snel terug naar het eiland. Vlakbij het eiland komen we nog een babywalvis tegen. Hij lijkt erg alleen, maar z'n moeder is ongetwijfeld dichtbij. Hier besluiten we een geluidsopname te maken, maar helaas lukt dit niet, komen we later achter.
We halen de toeristen weer op van het eiland, zij gaan nog snorkelen bij het eiland en op de weg terug naar Puerto Lopez zien we nog meer walvissen. Iets minder spectaculair dan de pod van 5, maar wel genoeg fotomateriaal met tails en dorsal fins. Rond 5 uur zijn we weer terug in Puerto Lopez. We gaan vanavond eten met Cristina, maar Cristina gaat eerst nog een workshop doen met kinderen uit Baños. Zij willen graag meer weten over walvissen en het belang van de PWF. Cristina doet het erg leuk en geanimeerd en de kinderen, allemaal jongens, reageren erg leuk op haar. Cristina's zoontje David is er ook bij, maar hij is wel wat jaloers. Gelukkig mag hij mee uit eten en lekker patatjes eten. Ikzelf neem lekker pasta met garnalen. Een lange dag zo, maar geweldig leuk.
Cristina gaat eind van de week naar de US, dus ik zal haar niet meer zien op het project. Wel jammer, want ze is erg gepassioneerd over de walvissen. Gelukkig kan ik het ook prima vinden met Wendy, zij zal de komende dagen verder met me optrekken.

Dag 62, donderdag 16 juli 2015
We doen het vanochtend iets rustiger aan, eerst even naar de lokale markt om wat vers fruit te halen en daarna pas rond half elf richting de pier. We hebben nu weer een halve dag whalewatching, weer met de Lobo Marino. We zien wel walvissen, maar ze komen elke keer even boven en duiken daarna weer lange tijd onder. In de verte zien we wel meer activiteit, maar elke keer als we in de buurt zijn, dan is het weer over. Je weet het maar nooit met walvissen, dat blijkt. En de zee is ook vandaag weer erg ruw, dus als we op het voordek zitten worden we ook nog eens erg nat. We moeten wel oppassen voor de camera's en dat is niet gemakkelijk. Helaas vandaag dus niet erg spannend. Volgens Wendy 'the worst whale watching trip ever'.
In de middag gaan we dan maar over op data analyse. Wendy heeft nog een sessie van maandag 13 juli die nog geanalyseerd moet worden, dus ze praat me er doorheen van wat belangrijk is en hoe ze het vastlegt. Dit geeft me ook weer houvast van hoe je moet fotograferen en dat het belangrijk is zoveel mogelijk foto's te maken. Ook is het heel belangrijk om geen enkele foto te wissen, want elke foto kan informatie bevatten over gedrag of net een stukje staart dat je mist, ofwel een opeenvolging van hoofd tot staart, zodat je weet wat bij wat hoort. Wel heel leuk om samen met Wendy door de foto's te gaan, ondanks dat ik er zelf niet bij was. Maar we zijn een goed team om uiteindelijk een aantal 'complete' walvissen bij elkaar te zetten. We zijn de tot begin van de avond bezig om te analyseren. Daarna ga ik nog even het dorp in om wat rond te lopen en een Patacon Pisa'o te eten, een soort van tortilla van platanas met kaas en tomatensaus.

Dag 63, vrijdag 17 juli 2015
Weer een lange dag op pad vandaag, we gaan weer naar Isla de Plata met de Palo Santo II. Wendy heeft 2 vrienden over uit de US, Edith en Nick, zij gaan ook mee en vandaag mogen we op het bovendek zitten.
Onderweg komen we walvissen tegen en dan maken ze ook tijd om te kijken. De meeste walvissen zijn 'reizende' dus dan zie je voornamelijk dorsal fins en een bovenkant van de staart. Maar juist de onderkant van de staart is van belang om op de foto te krijgen.
Toch zien we ook wat meer activiteit: breaching, ofwel springende walvissen waarbij ze voor meer van de helft van hun lichaam uit het water komen. Dit is meestal een vorm van communicatie, zo van, 'hier ben ik en ik ben groot en machtig'. Ook de pectoral slap zien we een paar keer voorbijkomen. Volgens Wendy is het gevecht altijd het meest spectaculair en dat blijkt nu ook wel.
We gaan vandaag wel de trekking op het eiland doen, dus daar zien we de 'blue footed boobies' en de fregatvogels. Het is een hike van een uur a anderhalf en we krijgen wat meer te horen over het eiland. De legende gaat dat piraten hier ooit een schat hebben begraven, vandaar ' het zilvereiland'. Maar de rotsen hebben hier ook een wittige gloed, dat in het maanlicht doet denken aan zilver. Gek genoeg ligt het eiland maar zo'n 35 km van Manta vandaan en zo'n 62 km van Puerto Lopez, maar tocht heeft Puerto Lopez het alleenrecht om toeristen hiernaar toe te brengen. Het eiland wordt ook wel 'poor mans Galapagos' genoemd. Wel een mooi eiland, dus de Galapagos zelf moet echt fantastisch zijn. Wel zonder walvissen denk ik.
Ook ga ik vandaag snorkelen, het weer is niet echt goed, bewolkt, dus het water is niet echt helder, maar toch zie je wel mooie vissen. En groot ook! En de schildpadden die je vanaf de boot ziet zwemmen rustig rond, het lijkt wel alsof ze door het water vliegen.
Op de weg terug zien we helaas geen walvissen, dus het is een lange weg terug. We zijn weer om 5 uur terug en Wendy stelt voor meteen dataanalyse te doen van het materiaal van vandaag. Het is niet heel veel materiaal dus het is zo gedaan. Daarna ontmoeten we Nick en Edie bij Patacon Pisa'o, voor mij alweer, maar het is lekker eten en leuk gezelschap.

Dag 64, zaterdag 18 juli 2015
Ik heb vandaag een vrije dag, eigenlijk wel jammer, want ik kom er juist een beetje in met de walvissenjacht. Maar ook goed om even een dagje rust te hebben. Ik ga naar Agua Blanca, een community en archeologische site nabij Puerto Lopez. Wendy heeft een taxi voor me geregeld en die haalt me ook weer op. In Agua Blanca krijg ik een rondleiding door het museum en daarna een wandeling van een uur met gids. Het is een mooi gebied rondom de rio Bellavista, die in het droge seizoen droogstaat. Maar er groeit wel heel veel omheen. In dit gebied zijn ook veel opgravingen gedaan en veel keramiek en soms ook graven ontdekt. Verder is er nog een lagune te vinden met heilzame modder. Dus ik neem het modderbad, stinkt verschrikkelijk, maar je huid wordt er wel erg zacht van. We zien nog een gele boa van ik schat zo'n 3 meter, gelukkig ligt ie in een boom, dus niet heel erg spannend. En na nog 20 minuten lopen komen we weer terug bij het centrum. Ik moet nog een half uurtje wachten voordat Javier, de taxichauffeur me weer komt ophalen, dus ik koop nog een kettinkje met een walvisstaart, jaja, ik ben helemaal fan en nog voordat het half uur om is, word ik opgehaald. Heel netjes geregeld allemaal.
Bij thuiskomst maak ik guacamole met de verse avocado's en doe een middagdutje in de hangmat op het balkon. Daarna nog even richting het dorp om wat rond te lopen en weer terug naar huis. Wendy is op weg naar Manta om een andere vrijwilliger op te halen. Ze komen pas rond 10:00 in het huis aan. Julian uit Colombia komt ook research doen voor de komende 10 dagen, dus ik het het appartement niet meer voor mezelf. Maar niets mis mee, het is een rustige en vriendelijke jongen. Geen drankspelletjes dit keer.

Dag 65, zondag 19 juli 2015
Wendy brengt Julian de beginselen bij van het whalewatchen. Ik kan ondertussen wat cataloguswerk doen, oftewel staarten matchen met de reeds geregistreerde staarten. Wendy heeft 'mijn' staarten geselecteerd en die moet ik zien te vinden in een van de 9 categorien van type staarten. Sommige foto's in de catalogus zijn oud en erg onduidelijk en andere weer prima te analyseren, maar helaas ik weet geen van mijn staarten te vinden in de catalogus. Dus deze worden ofwel toegevoegd, ofwel nog een keer bekeken of ik niets over het hoofd heb gezien. Ergens wel jammer dat ik geen walvis heb 'herkend', maar het kan ook een teken zijn dat er steeds meer walvissen komen. Dus dat is weer een goed teken.
In de middag gaan we weer op walvissenjacht, vandaag met een andere organisatie. Omdat het zondag is, is het ook verschrikkelijk druk en Wendy kan helaas niet mee op de boot. Maar ze heeft er vertrouwen in dat het wel goed komt met ons. Dus Julian en ik gaan er vandaag alleen op uit. We komen een pod tegen van 5 walvissen. We weten in ieder geval veel dorsal fins op de foto te zetten, maar de staarten zitten niet echt mee vandaag. Er is ook niet heel veel activiteit vandaag.
Na het tripje gaan we weer terug naar huis. Wendy is met haar vrienden bij Nantu, dus we gaan ook die kant op. We eten met z'n vijven pizza in een nabijgelegen tentje, maar echt verrukkelijke pizza. En weer heel gezellig.

Dag 66, maandag 20 juli 2015
Weer naar Isla de Plata, ook Edie is vandaag mee! En extra walvissentijd. Op weg naar het eiland komen we weer breaching whales tegen en 'peduncle throw', waarbij de walvis zijn staart de lucht in gooit. Dat belooft wat voor vandaag! We zetten de toeristen weer af op het eiland en daarna gaan we snel weer op pad voor meer walvissen. We hoeven niet ver te zoeken want we komen een pod van 3 tegen die erg actief is. Heel veel sprongen, pec slaps en tail slaps, echt machtig mooi. En mooie foto's kunnen maken. Verderop komen we ook een moeder met baby tegen. De baby is hooguit een paar weken oud, ziet er zo schattig uit. Baby's zijn erg actief en springen veel en gooien hun staart vaak in de lucht. De moeder is erg rustig, maar zooooo veel groter dan de baby.
En daarna nog meer walvissen, echt een goeie dag vandaag. Het is jammer als we alweer terug moeten om de toeristen op te halen. Maar na het snorkelen gaan we weer op de uitkijk naar walvissen en ja hoor, nog meer springende walvissen en veel ook de kop uit het water. Ook de toeristen hebben een mooie dag vandaag. En wij hebben supermooie foto's.
Na de trip eten we nog wat met Edie en Nick bij Nantu, zij gaan vanavond door naar Manta. Wel heel leuk om ze ontmoet te hebben.

Dag 67, dinsdag 21 juli
In de ochtend zouden we eerst wat data analyse doen van de geweldige dag van gisteren maar Wendy heeft wat opstart problemen. Dus we gaan om kwart voor 10 eerst op zoek naar een sleutelmaker; we hebben maar 1 sleutel van het appartement. Maar alle sleutelmakers hebben vrij vandaag, want het is nergens te vinden. We komen om half elf bij de pier aan en gaan weer mee met de Lobo Marino voor een korte tour. We vinden al heel snel walvissen in de buurt en ze komen van alle kanten. Het is een beetje onduidelijk wat nu de ene pod is en wat de andere. Ze lijken ook van alle kanten te komen. We volgen 2 walvissen maar ze komen erg dichtbij de kust. Verder zijn er nog 4 andere boten en het lijkt wel of de walvissen worden ingesloten. Slechte move! Wendy zegt er wat van tegen el Capitan, en ook hij beseft dat dit niet de bedoeling kan zijn. Dus tijd om het goede voorbeeld te geven en de walvissen de ruimte te geven. Gelukkig volgen de walvissen onze boot en kunnen weer de open zee in zwemmen. Het getijde kan zomaar ineens veranderen en dat zou kunnen betekenen dat de walvissen stranden. Absoluut niet de bedoeling! De andere boten lijken zich daar niet druk over te maken, terwijl het whalewatching hun bron van inkomsten is.
We gaan een heel eind uit de kust verder zoeken, maar helaas niet heel veel activiteit vandaag. Wel jammer, maar ook wel goed om dit soort dingen mee te maken. Dat hoort er ook bij en hopelijk doen ze er iets aan.
In de middag doen we nog wat data analyse van onze geweldige dag van gisteren. Wendy laat mij m'n eigen gang gaan en gaat met Julian aan de slag voor zijn eerste data analyse. Wel heel intensief werk, maar ik vind het erg leuk om de foto's weer te zien. We komen redelijk uit op dezelfde resultaten, maar we hebben nog niet eens alle foto's bekeken. Maar om een uurtje of zeven vinden we het toch wel mooi geweest. Tijd voor wat ontspanning. En ik heb eindelijk een klamboe, maar die moet ik nog wel installeren. Maar ik slaap wel een stuk beter zonder zoemende muggen om me heen.

Dag 68, woensdag 22 juli 2015
Weer naar Isla de Plata, maar zonder Wendy vandaag. Dus ik ga alleen met Julian, maar we zijn inmiddels ervaren genoeg. Op de weg heen zien we weer springende walvissen, het houd niet op! We hebben vandaag maar 1 camera, dus in de ochtend hou ik het datasheet bij. Maar dan heb ik ook nog kans om met mijn eigen camera wat plaatjes te schieten. Bij het eiland gaat Julian mee op de trekking. Ik blijf achter op het strandje en loop daar nog wat rond. Heb ik eindelijk tijd om de vele krabbetjes te bekijken en de pelikanen te fotograferen. Bij het snorkelen zien we springende manta's, weer wat nieuws, maar die zijn niet op de foto te krijgen. Op de terugweg zien we wel weer walvissen, maar ze zijn dit keer niet echt actief, alleen maar 'reizende'. Ik heb in de middag de camera, maar helaas weinig staart kunnen pakken. Het was in ieder geval een mooie zonnige dag. Bij terugkomst heb ik mijn mooiste foto's mogen selecteren en kan ik ze alvast naar huis sturen. Daarna gaan we met z'n drieen eten bij Bella Italia. De kok is een echt italiaan en maakt dus verse pasta. Heerlijk gegeten met een wijntje erbij. En goede koffie toe. Weer een mooie afsluiting van een mooie dag